Dit proefschrift, waarop Sophie Leijdesdorff in 2021 promoveerde aan Maastricht University, laat zien waarom jongeren met psychische problemen vaak geen passende hulp krijgen. De studie is gebaseerd op data van jongeren die @ease bezochten.
Kerngegevens
- Promotie: 9 april 2021
- Auteur: Sophie M.J. Leijdesdorff
- Instelling: Universiteit Maastricht
- Supervisoren: Thérèse van Amelsvoort, Arne Popma, Rianne M.C. Klaassen
- Data: Jongeren van @ease
Samenvatting
Achtergrond: De meeste psychische problemen ontstaan voor het 25e levensjaar en vormen een risico voor de ontwikkeling van jongeren. Juist deze groep ervaart echter forse drempels om passende hulp te krijgen, wat leidt tot onderbehandeling.
Doel: Onderzoeken waarom jongeren geen adequate hulp ontvangen en welke rol laagdrempelige initiatieven zoals @ease daarin kunnen spelen.
Methode
- Kwantitatieve en kwalitatieve analyse van data van @ease-bezoekers (12–25 jaar)
- Onderzoek naar ervaren barrières, kwaliteit van leven, maatschappelijke impact en toegang tot zorg
- Analyse van innovaties in jongerenhulp, binnen en buiten de GGZ
Resultaten
- Psychische klachten bij jongeren die @ease bezochten zijn zwaar en hebben aanzienlijke impact op kwaliteit van leven
- Toch ontving 75% van hen geen enkele vorm van hulp voorafgaand aan hun bezoek
- Jongeren ervaren drempels als:
- onduidelijkheid over hulpaanbod
- financiële zorgen
- leeftijdsgrenzen binnen de GGZ (bijv. rond 18 jaar)
- angst voor stigma of afwijzing
Conclusie
Dit proefschrift toont de noodzaak en haalbaarheid aan van laagdrempelige, jongerenvriendelijke hulp zoals @ease. De studie pleit voor:
- Inloopvoorzieningen buiten de GGZ
- Diagnose-overstijgende hulp
- Informatievoorziening door zorgverzekeraars in jongerentaal
- Overheidsinvesteringen in bewustwording en toegankelijkheid
Meer weten? Lees de samenvatting in gewone taal.
Alles weten? Lees of download het volledige proefschrift hieronder.